- Η AI μεταμορφώνει τις εργασίες στο Γουέστμινστερ, αυτοματοποιώντας πολλές αρμοδιότητες και διαδικασίες.
- Υπάρχουν ανησυχίες για την ασφάλεια των junior θέσεων εργασίας και την ποιότητα της πολιτικής επικοινωνίας.
- Το Microsoft Copilot είναι το επίσημο εργαλείο, αλλά άλλα chatbots χρησιμοποιούνται ευρέως στο κοινοβούλιο.
- Η «slop campaigning» (μαζική αλληλογραφία από AI) θεωρείται προσβλητική για τη δημοκρατία και την εμπιστοσύνη.
- Οι πρώτες προσπάθειες μίμησης βουλευτών από AI έχουν αποτύχει, αλλά η τεχνολογία εξελίσσεται ραγδαία.
Η ραγδαία άνοδος της τεχνητής νοημοσύνης (AI) στο Γουέστμινστερ αλλάζει ριζικά τις εργασιακές αρμοδιότητες και προκαλεί προβληματισμό για το μέλλον των νέων επαγγελματιών στην πολιτική, καθώς και για την ποιότητα της επικοινωνίας. Η χρήση εργαλείων AI από Βρετανούς πολιτικούς και εταιρείες δημοσίων σχέσεων, αν και αποσκοπεί στην απλοποίηση των εργασιών, εγείρει σοβαρά ερωτήματα σχετικά με την ασφάλεια των θέσεων εργασίας και την αξιοπιστία της πολιτικής αλληλογραφίας.
Αυτή η εξέλιξη έρχεται ως συνέχεια της ευρύτερης παγκόσμιας τάσης ενσωμάτωσης της τεχνητής νοημοσύνης σε όλους τους τομείς της οικονομίας και της δημόσιας διοίκησης, με το Ηνωμένο Βασίλειο να επιδιώκει να παραμείνει στην πρώτη γραμμή της τεχνολογικής καινοτομίας.
Ωστόσο, η εφαρμογή της σε ένα τόσο ευαίσθητο περιβάλλον όπως το κοινοβούλιο, όπου η ανθρώπινη επαφή και η εμπιστοσύνη είναι ζωτικής σημασίας, δημιουργεί μοναδικές προκλήσεις.
Πώς η AI αλλάζει τις εργασίες στο Γουέστμινστερ
Η τεχνητή νοημοσύνη χρησιμοποιείται ήδη εκτενώς από πολιτικούς και το προσωπικό υποστήριξής τους για τη σύνταξη βιβλίων, ομιλιών, ενημερώσεων μέσων, καθώς και για προτάσεις πολιτικής και απαντήσεις σε υποθέσεις εκλογικών περιφερειών. Στον τομέα των δημοσίων σχέσεων, αποδεικνύεται χρήσιμη για καθημερινές εργασίες όπως η σύνταξη στρατηγικών, δελτίων τύπου, ανακοινώσεων, χρονοδιαγραμμάτων και η παρακολούθηση των μέσων ενημέρωσης.
Όπως μεταδίδει το POLITICO, η AI μειώνει την ανάγκη για χρονοβόρα αναζήτηση σε μεγάλα έγγραφα όπως το Hansard, το επίσημο αρχείο του Βρετανικού Κοινοβουλίου, ή το μητρώο των διακομματικών κοινοβουλευτικών ομάδων.
Αυτές οι πηγές εμπλουτίζονται με εκατοντάδες σελίδες σε κάθε τακτική ενημέρωση, και οι υπάλληλοι εισαγωγικού επιπέδου συχνά αναζητούν σε αυτές πληροφορίες για να ενημερώσουν τους προϊσταμένους ή τους πελάτες τους. Η βρετανική επίσημη γραφειοκρατία έχει αγκαλιάσει αυτή την τάση, με την κυβερνητική θερμοκοιτίδα AI να έχει δημιουργήσει το «Parlex», ένα ερευνητικό εργαλείο που επιτρέπει σε οποιονδήποτε με κυβερνητικό email να εξετάζει τη δηλωμένη θέση ενός βουλευτή σε ελάχιστο χρόνο.
Οι υποστηρικτές υποστηρίζουν ότι αυτά τα εργαλεία θα απελευθερώσουν τους ανθρώπους που εργάζονται στην πολιτική για να κάνουν εργασίες που η AI απλά δεν μπορεί.
Ωστόσο, υπάρχουν και σημαντικές ανησυχίες. Το μόνο εγκεκριμένο εργαλείο AI για το μεγαλύτερο μέρος της κοινοβουλευτικής εργασίας, όπως ορίζεται στις οδηγίες της Βουλής των Κοινοτήτων, είναι το Microsoft Copilot, το οποίο η κυβέρνηση έχει αδειοδοτήσει για εσωτερική χρήση.
Παρόλα αυτά, η χρήση άλλων chatbots – συμπεριλαμβανομένων των ChatGPT, Grok του Elon Musk και Claude – είναι ακόμα συχνή στο κοινοβούλιο, εν μέσω κάποιων παραπόνων για την επίσημη προσφορά. Τον Ιούνιο του 2024, ένας βουλευτής που συμμετείχε σε δοκιμή, έστειλε email στην Κοινοβουλευτική Ψηφιακή Υπηρεσία, εκφράζοντας την ενόχλησή του ότι δεν επιθυμεί το προσωπικό του να χάνει χρόνο δοκιμάζοντας το Copilot, καθώς «τα εργαλεία παραγωγικότητας δεν είναι αυτά που θέλουμε ή χρειαζόμαστε».

Προβληματισμοί για την ποιότητα και την αξιοπιστία
Οι βουλευτές στην ψηφιακή εποχή είναι ήδη κατακλυσμένοι από αλληλογραφία μέσω email, και η τεχνητή νοημοσύνη θα μπορούσε να μετατρέψει αυτόν τον χείμαρρο σε μια ανεξέλεγκτη πλημμύρα. Οι καμπάνιες email που δημιουργούνται από AI αποτελούν πλέον συχνό πρόβλημα για τα γραφεία των βουλευτών, με το προσωπικό να αισθάνεται πίεση να απαντά σε όλο και περισσότερο υλικό χαμηλότερης ποιότητας.
Ένα άτομο που εργάζεται στις δημόσιες σχέσεις το χαρακτήρισε «slop campaigning».
Ο Peter Heneghan, πρώην αναπληρωτής διευθυντής ψηφιακών επικοινωνιών του No. 10 και νυν υπέρμαχος της AI, υποστηρίζει ότι ο «τεράστιος όγκος» της αλληλογραφίας που λαμβάνουν τώρα οι βουλευτές σημαίνει ότι το μέλλον της αλληλεπίδρασης με τους κοινοβουλευτικούς θα μπορούσε να γίνει «AI που μιλάει σε AI».
Αυτό, όπως λέει, θα ήταν «τρομερό» για την ήδη χαμηλή εμπιστοσύνη στους πολιτικούς. Ο Tom Hashemi, επικεφαλής της συμβουλευτικής εταιρείας επικοινωνιών Cast from Clay, συμμερίζεται αυτή την ανησυχία, δηλώνοντας ότι «είναι σχεδόν προσβλητικό για την ίδια τη δημοκρατία.
Οι βουλευτές είναι εκεί για να ανταποκρίνονται σε γνήσιες ανησυχίες των ψηφοφόρων, όχι για να ξοδεύουν ώρες απαντώντας σε μηνύματα που δημιουργούνται από AI».
Ο Hashemi πρόσθεσε ότι, στις δικές του συνομιλίες με υπουργούς και βουλευτές, «πάντα λένε ότι αυτές οι καμπάνιες» – τις οποίες ο βουλευτής των Εργατικών Mike Reader χαρακτήρισε «clicktivism» – «δεν λειτουργούν». Ένας κοινοβουλευτικός υπάλληλος δήλωσε: «Μπορώ να πω ότι τώρα πολλές από τις καμπάνιες email [από φιλανθρωπικές οργανώσεις] είναι γραμμένες από AI – αυτές που λαμβάνουμε – ενώ πριν δεν ήταν.
Θέλουν να φαίνεται ότι πολλοί άνθρωποι είναι, οπότε χρησιμοποιούν AI για να αλλάξουν ελαφρώς τις γραμμές θέματος στην πρώτη γραμμή του email, και η γλώσσα είναι όλη παράξενη».
Ο αντίκτυπος στην αγορά εργασίας και η ασφάλεια των θέσεων
Η διευρυνόμενη χρήση της AI στην πολιτική έρχεται εν μέσω μιας όλο και πιο δύσκολης αγοράς εργασίας για τους αποφοίτους του Ηνωμένου Βασιλείου γενικότερα. Ο Heneghan προβλέπει μια «μαζική πίεση» στις junior θέσεις εργασίας που είναι διαθέσιμες για άτομα που εργάζονται στις δημόσιες σχέσεις, κάτι που, όπως υποστηρίζει, αποτελεί «δίκοπο μαχαίρι», καθώς οι αγγαρείες μπορούν να εκτελεστούν πιο αποτελεσματικά, ενώ ταυτόχρονα χάνονται τα οφέλη που θα μπορούσαν να αποκομίσουν οι νέοι από την εκτέλεσή τους.
Οι πιθανές απώλειες θέσεων εργασίας, προβλέπει, θα υπερβούν τις junior θέσεις, επηρεάζοντας ρόλους για μεσαία στελέχη, ανθρώπινους πόρους, πωλήσεις και άλλα.
Αυτό που ανησυχεί τους αναλυτές είναι η ταχύτητα με την οποία η τεχνολογία εξελίσσεται, απαιτώντας από τις εταιρείες και τους οργανισμούς να προσαρμοστούν άμεσα, διαφορετικά κινδυνεύουν να μείνουν πίσω. Ο Hashemi προτείνει ότι μια οδός για τις εταιρείες δημοσίων σχέσεων να συνεχίσουν να επεκτείνονται θα ήταν να εκπαιδεύουν τους νέους υπαλλήλους στη χρήση της AI, λέγοντας ότι η τεχνολογία θα «επηρεάσει τις junior θέσεις εργασίας στις δημόσιες σχέσεις σε εταιρείες που δεν προσαρμόζονται στη χρήση και την ενσωμάτωσή της».
Πολλές υψηλόβαθμες προσωπικότητες της πολιτικής, όπως ο αρχηγός του επιτελείου του πρωθυπουργού, Morgan McSweeney, ξεκίνησαν την καριέρα τους κάνοντας αγγαρείες και εισάγοντας δεδομένα.
Οι σημερινοί κοινοβουλευτικοί βοηθοί εξέφρασαν λιγότερη ανησυχία ότι η AI τους απειλεί προς το παρόν. Σχεδόν όλοι όσοι μίλησαν στο POLITICO στο κοινοβούλιο δήλωσαν ότι δεν θα χρησιμοποιούσαν AI για να γράψουν ομιλίες για τους προϊσταμένους τους, επειδή είναι πολύ εύκολο να εντοπιστεί.
Ωστόσο, ένας συντηρητικός σύμβουλος δήλωσε ότι φαντάζεται ότι οι junior υπάλληλοι θα μπορούσαν να γίνουν «ελεγκτές» της εργασίας αντί για δημιουργοί της, λόγω της ευκολίας να ζητηθεί από την AI να δημιουργήσει ένα πρώτο προσχέδιο υλικών. Ένας δεύτερος κοινοβουλευτικός υπάλληλος είπε: «Είναι σαν βοήθημα. Δεν νομίζω ότι μπορεί να αντικαταστήσει ακόμα θέσεις εργασίας».
Η επόμενη μέρα για την πολιτική και την τεχνολογία
Η μία προσπάθεια της AI να μιμηθεί έναν βουλευτή έχει μέχρι στιγμής ευρέως χλευαστεί. Ο βουλευτής των Εργατικών Mark Sewards έγινε ο πρώτος κοινοβουλευτικός που δημιούργησε μια έκδοση AI του εαυτού του με την οποία οι ψηφοφόροι μπορούσαν να μιλήσουν ανά πάσα στιγμή – με ανάμεικτα αποτελέσματα.
Παρέδωσε ακατανόητη την προφορά ενός δημοσιογράφου του Guardian και προσέφερε συμβουλές σχέσεων, ενώ παρήγαγε ένα ελλιπές χαϊκού για τον Nigel Farage στο PoliticsHome. Αυτό μπορεί να ισχύει αυτή τη στιγμή, αλλά καθώς η AI συνεχίζει να αναπτύσσεται με ιλιγγιώδη ρυθμό, θα μπορούσε σύντομα να φαίνεται σαν παιδικό παιχνίδι, αλλάζοντας δραματικά το τοπίο της πολιτικής επικοινωνίας και των θέσεων εργασίας στο Γουέστμινστερ.