- Δύο μητέρες μετατρέπουν τον πόνο σε φωνή για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών.
- Η 25η Νοεμβρίου υπενθυμίζει τον αγώνα για ένα μέλλον χωρίς φόβο για τις γυναίκες.
- Οι γυναικοκτονίες αποτελούν επαναλαμβανόμενο μοτίβο, όχι μεμονωμένα περιστατικά.
- Η κοινωνία καλείται να στηρίξει τις γυναίκες πριν να είναι αργά και να μην αφήνει καμία μόνη.
- Παρατηρείται αλλαγή, με τις γυναίκες να μιλούν περισσότερο και να ζητούν βοήθεια.
Σήμερα, 25η Νοεμβρίου, Παγκόσμια Ημέρα Εξάλειψης της Βίας κατά των Γυναικών, δύο μητέρες, η Κατερίνα Κώτη και η Ρόζα Φωτιάδου, μετατρέπουν τον ανείπωτο πόνο από την απώλεια των δολοφονημένων κορών τους σε ένα δυνατό μήνυμα. Μέσα από τις συγκλονιστικές τους μαρτυρίες, καλούν την κοινωνία να στηρίξει τις γυναίκες πριν να είναι αργά και να αναγνωρίσει τη γυναικοκτονία ως ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο, όχι ως μεμονωμένο γεγονός.
Αυτή η εξέλιξη έρχεται ως συνέχεια μιας διαχρονικής προσπάθειας ευαισθητοποίησης, καθώς η 25η Νοεμβρίου κάθε χρόνο υπενθυμίζει τον μακρύ δρόμο που απομένει μέχρι οι γυναίκες να μπορούν να ζουν χωρίς φόβο. Για πολλές οικογένειες, όπως αυτές της Κατερίνας Κώτη και της Ρόζας Φωτιάδου, αυτή η ημέρα δεν είναι απλώς συμβολική, αλλά βαθιά προσωπική και επώδυνη, σηματοδοτώντας την απώλεια που δεν έπρεπε να είχε συμβεί.
Οι συγκλονιστικές μαρτυρίες των μητέρων
Η Κατερίνα Κώτη, μητέρα της Ντόρας Ζαχαριά που δολοφονήθηκε στη Ρόδο στα 31 της χρόνια, εκμυστηρεύτηκε στο Αθηναϊκό – Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων (ΑΠΕ – ΜΠΕ) ότι ο πόνος και το βάρος της απώλειας είναι οι μόνιμοι σύντροφοι της ζωής της. Η ίδια εξέφρασε την ελπίδα να σταματήσει κάποτε η ανάγκη να γιορτάζεται αυτή η ημέρα, καθώς τη στιγματίζει το τραγικό γεγονός της απώλειας της κόρης της.
Όπως περιγράφει, η κόρη της προσπάθησε να φύγει από μια κακοποιητική σχέση, αλλά δεν πρόλαβε να σωθεί, καθώς ο δράστης είχε βάλει σκοπό να την αφαιρέσει από τη ζωή. Η κυρία Κώτη υπογράμμισε επίσης την ευθύνη μιας οικογένειας που, γνωρίζοντας το παρελθόν του δράστη, θα μπορούσε να είχε αποτρέψει το μοιραίο.
Από την πλευρά της, η Ρόζα Φωτιάδου, μητέρα της Σοφίας Σαββίδου που δολοφονήθηκε στη διπλή γυναικοκτονία της Κηφισιάς, τόνισε την ανάγκη η κοινωνία να στηρίξει τις γυναίκες πριν να είναι αργά. «Υπάρχει το έγκλημα, υπάρχει παγκόσμια και στην Ελλάδα», δήλωσε χαρακτηριστικά.
Η κυρία Φωτιάδου απηύθυνε ένα ισχυρό μήνυμα προς όλες τις γυναίκες να σέβονται και να αγαπούν τον εαυτό τους, να φεύγουν από δύσκολες σχέσεις και να έχουν τη δύναμη να σταθούν στα πόδια τους. Υποσχέθηκε μάλιστα ότι «είμαστε πολλές που θα σταθούμε δίπλα τους για να τους βοηθήσουμε να φύγουν από αυτό το κακοποιητικό περιβάλλον», κάτι που υπογραμμίζει την ανάγκη για δομές όπως οι ξενώνες κακοποιημένων γυναικών.
Προτεινόμενο 5 Ενοχλητικά Πράγματα που Κάνουν οι Γυναίκες Μπροστά στους Άντρες
Η γυναικοκτονία ως κοινωνικό φαινόμενο
Οι μαρτυρίες των δύο μητέρων φωτίζουν ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο: γυναίκες δολοφονούνται όταν επιχειρούν να σπάσουν τον κύκλο της κακοποίησης, όταν υψώνουν φωνή και διεκδικούν την αυτονομία τους. Η Ρόζα Φωτιάδου ήταν ξεκάθαρη: «ναι, η γυναικοκτονία υπάρχει.
Το φωνάζουμε και θα το φωνάζουμε». Εξήγησε ότι οι δράστες θεωρούν τις γυναίκες υποδεέστερες και τις σκοτώνουν με ευκολία όταν αυτές σηκώνουν ανάστημα. Αυτό που ανησυχεί τους κοινωνικούς αναλυτές είναι ότι η έμφυλη βία δεν είναι ένα μεμονωμένο γεγονος της «κακιάς στιγμής», αλλά αποτέλεσμα βαθιά ριζωμένων κοινωνικών αντιλήψεων, στερεοτύπων και μιας κουλτούρας που ακόμη ανέχεται ή υποτιμά τα σημάδια της βίας.
Σύμφωνα με στοιχεία του ΟΗΕ, μία γυναίκα δολοφονείται κάθε 10 λεπτά από οικείον της, αναδεικνύοντας το παγκόσμιο μέγεθος του προβλήματος.
Η ελπίδα για αλλαγή και η επόμενη μέρα
Παρά τη σκοτεινιά της κατάστασης, οι μητέρες εκμυστηρεύονται ότι κάτι αρχίζει να αλλάζει. Η συζήτηση γίνεται πιο ανοιχτή, οι γυναίκες μιλούν περισσότερο, αναγνωρίζουν τις κόκκινες γραμμές και φεύγουν νωρίτερα από τοξικές σχέσεις, ζητώντας βοήθεια. Η Κατερίνα Κώτη ανέφερε χαρακτηριστικά ότι κοπέλες την έχουν σταματήσει στον δρόμο, λέγοντάς της ότι μετά από αυτό που συνέβη με τη Ντόρα, έφυγαν από τις δικές τους κακοποιητικές σχέσεις.
«Αυτό νομίζω είναι ό,τι καλύτερο», δήλωσε. Οι φωνές αυτών των μητέρων, όσο επώδυνες κι αν είναι, λειτουργούν ως πηγή ζωής και αφύπνισης για άλλες γυναίκες. Μάλιστα, και η Ελληνική Αστυνομία έχει εντείνει τις προσπάθειες στην πρόληψη και αντιμετώπιση της ενδοοικογενειακής βίας, χειριζόμενη πάνω από 19.000 υποθέσεις το δεκάμηνο του 2025.
Μέχρι την ημέρα που η κοινωνία μας δεν θα θρηνεί άλλες γυναίκες, η σημερινή ημερομηνία παραμένει υπενθύμιση και ευθύνη για όλους. Η ευθύνη μας είναι να ακούμε, να προστατεύουμε και να στηρίζουμε, χωρίς να θεωρούμε τη βία «ιδιωτική υπόθεση». Ο στόχος παραμένει να μην αφεθεί καμία γυναίκα μόνη, με την ευχή όλων να έρθει η χρονιά που η 25η Νοεμβρίου δεν θα χρειάζεται πια να γιορτάζεται.
Μέχρι τότε, οι φωνές των μητέρων θα ηχούν δυνατά, με μοναδικό σκοπό να σωθούν ζωές.
Πώς να αντιμετωπίσετε την έμφυλη βία
- Να σέβεστε και να αγαπάτε τη ζωή και τον εαυτό σας, δίνοντας προτεραιότητα στην ασφάλειά σας.
- Να φεύγετε από δύσκολες και κακοποιητικές σχέσεις, αναζητώντας υποστήριξη.
- Να ζητάτε βοήθεια και να μιλάτε ανοιχτά για όσα βιώνετε σε έμπιστα πρόσωπα ή ειδικούς.
- Να αναγνωρίζετε τις κόκκινες γραμμές σε τοξικές σχέσεις και να μην τις αγνοείτε.
- Να γνωρίζετε ότι υπάρχουν δομές και άνθρωποι που θα σταθούν δίπλα σας για να σας βοηθήσουν.
